เมื่อวานนี้ทำงานค้างไว้ เพราะอุปกรณ์บางอย่างไม่มี ปกติแล้วฉันจะค่อนข้างมีอุปกรณ์เกี่ยวกับงานฝีมือตุนไว้ครบครัน ..ก็ไม่เป็นไร..เพราะเรามีตั้งฮั่วเส็ง ที่มีทุกสิ่งให้เลือกสรรค์ (ถ้าจำไม่ผิดสโลแกนเค้าว่างั้นนะ) แถมอยู่ใกล้บ้านแค่เนี๊ยะ ทำให้ไม่ต้องตะลุยไปถึงสำเพ็ง
จริง ๆ แล้วอุปกรณ์จุกจิกส่วนใหญ่ฉันก็จะซื้อหาที่ตั้งฮั่วเส็งนั่นแหละ ยกเว้นพวกผ้าที่ไปซื้อถึงสำเพ็ง เพราะฉันเคยไปซื้ออุปกรณ์จุกจิกที่สำเพ็งแล้วพบว่ามันอึดอัดในการเดินเลือกซื้อ ร้านค้ามักไม่ค่อยปล่อยให้เราได้ละเลียดชมข้าวของซักเท่าไหร่ ตัวฉันนั้นเป็นลูกค้าประเภทที่ไปสร้างสรรค์ผลงานเอาจากการเห็นของที่ร้าน
แต่ร้านค้าพวกนั้นคงจะไม่ชินเท่าไหร่ กับพฤติกรรมของฉัน เพราะลูกค้าส่วนใหญ่ของร้านจะเป็นแบบมาซื้อเยอะ ๆ มาซื้อแป๊บ ๆ เพราะจดรายการมาแล้ว ไม่มีมาเดินชมของนวยนาดราวกับชมงานปฏิมากรรมในพิพิธภัณฑ์เหมือนอย่างฉัน
เกริ่นมาซะยาว เข้าเรื่องเลยนะ อุปกรณ์ที่ต้องการนั่นคือ ซิป !!
..แต่ฉันก็ได้อะไรมาอีกจิปาถะ อะไรเป็นอะไรบ้างก็ดูกันเอาเอง เฮ้อ..ข้อเสียของการไปห้างก็คือ ต่อให้ไม่พกเงินไป ก็ยังซื้อของได้อยู่ดี ..ซึ่งถ้าเป็นที่สำเพ็งนะฉันคงรอดตัว ไม่มีทางได้ซื้ออะไรที่นอกเป้าหมายหรอก ก็อย่างที่เคยเขียนเล่าไว้นั่นแหละ (กลับไปดูได้ที่ตอน i love สำเพ็ง ^^)
..ต้นเหตุของเรื่องนี้ ^-^
..สิ่งที่ตามมา ยังนึกไม่ออกเลยว่าจะมีโอกาสได้ใช้ตอนไหน แต่ก็สอยมาแล้ว..น่ารักดีออก
..สามอย่างนี้ ได้ใช้แน่ ๆ ..แต่ก็มีตุนเอาไว้แล้ว ไม่รู้ซื้อมาอีกทำไม ..ตอนนั้นก็ให้เหตุผลกับตัวเองว่า ซื้อมาเก็บ ๆ ไว้มันก็ไม่เน่าไม่เสียนี่นา ^^ เผื่อปุบปับของเก่าหมดขึ้นมาจะได้มีใช้ทันท่วงที 555
..ซื้อมาทำไมเนี่ย (อีกรอบ) แถบผ้าสักหลาดเมตรละ 105 บาท..โอว..แม่เจ้า..ดีนะที่ขายอย่างต่ำ 10 cm. เลยสอยมาเก็บไว้เป็นตัวอย่าง เผื่อได้ลองเอามาสร้างสรรค์อะไรได้ในอนาคต (..พยายามหาเหตุผลมาสรุปการกระทำสุด ๆ)
..ส่วนอันนี้ พลาดได้ไง พลาดไม่ได้เด็ดขาด ตัดใจอย่างแรงที่จะไม่เอามาอีก 3-4 ชิ้น ..นี่ก็ซื้อมาแค่อย่างละ 50 cm. เท่านั้น ..เก็บตังค์ไว้ไปสอยที่สำเพ็งง่ะ..