แทนความคิดถึง

มีโอกาสจะได้ไปเจอบุคคลอันเป็นที่เคารพท่านหนึ่ง ซึ่งไม่ได้เจอะเจอหน้าหรือพูดคุยติดต่อกันเลยมานานนับปี และเนื่องจากท่านได้ย้ายบ้านใหม่ด้วย ฉันจึงครุ่นคิดว่าทำอะไรเพื่อมอบเป็นที่ระลึกให้แก่ท่านดี

ทีแรกกะว่าจะซื้ออะไรซักอย่างให้ท่าน

แต่ฉันก็เลิกล้มความคิดไปเพราะว่าสิ่งของไหน ๆ ท่านก็น่าจะมีหมดแล้ว คิดเอาเองว่าท่านคงจะไม่อยากสะสมข้าวของอะไรให้ไปสร้างความรุงรังให้กับชีวิตเพิ่มขึ้นอีก



ฉันจึงรื้อ ๆ ๆ ลิ้นชักเก็บผ้าออกมานั่งจ้อง ๆ ๆ แล้วก็ตัดสินใจว่าจะทำผ้าเช็ดมือให้ท่านน่าจะดีที่สุด พอดีกับที่ฉันเคยซื้อผ้าวาฟเฟิล (ไม่ทราบว่าจะเรียกว่าผ้าอะไร ถ้าเรียกผิดก็ขออภัยด้วย : ด้วยความที่หน้าตามันคล้ายขนมรวงผึ้ง หรือภาษาฝรั่งเรียกว่า วาฟเฟิล , แล้วฉันก็คุ้น ๆ ว่ามันชื่อนี้นะ) มาเก็บไว้นานหลายเดือนแล้ว (เหตุที่ซื้อมาก็เพื่อจะเอามาตัดเป็นผ้าเช็ดตัวใช้กันสองคนกับหวานใจ...จนป่านนี้ก็ยังไม่ได้เช็ดตัวกันเลย 555) จากนั้นก็หาผ้าลายดอกจุ๋มจิ๋มลายที่เข้ากันได้ดีมาอีกชิ้น เพื่อมาทำกุ้นขอบผ้าเช็ดมือ



ตอนลงมือกุ้นขอบ ฉันแทบเลิกทำแล้วออกไปซื้อของที่ระลึกมาแทน ก็มันเป็นอะไรที่ปราบเซียนมากเลย การกุ้นขอบออกมาให้ตรงและสวยงามเนี่ย ฉันไม่เคยทำได้ดีเลย แล้วฉันก็เกลียดมากเลยกับการเลาะผ้าเนี่ย


ด้วยความฉลาดแกมโกง ฉันตกลงใจกุ้นขอบผ้า แค่สองด้าน และจะไม่กุ้นขอบด้วยความปราณีตอีกต่อไป ฉันใช้วิธีเอาผ้าลายดอกมาทาบที่ขอบของผ้าเช็ดมือ แล้วก็เหยียบจักรปรื้ดเดียวจบ โดยปล่อยให้ชายของผ้าดอกชิ้นที่ทำกุ้น ลุ่ยอยู่อย่างนั้นแหละ 555 ทำเสร็จแล้วพบว่าเก๋มั่ก ๆ เก๋ไปอีกแบบ ภูมิใจจัง


ทีนี้ก็มาถึงขั้นตอนการทำหีบห่อ เนื่องจากความพร้อมของอุปกรณ์จึงทำเสร็จภายใน 5 นาทีเท่านั้นเอง ก็ออกมาอย่างที่เห็นกันล่ะค่า

.....................................................................................