+
อยู่มาวันหนึ่ง คุณน้าคนสวยก็โทรมาบอกให้ทำกระเป๋านามใส่นามบัตรให้หน่อย ประมวลเหตุการณ์แล้วจับใจความได้ว่าคุณน้าหงุดหงิดใจที่หาบัตรเครดิตที่ต้องการใช้ไม่เจอซะที เพราะมีบัตรนั่นโน่นนี่อยู่หลายใบโข !!!
ใจก็เลยกระหวัดนึกถึง pat's making หลานสาวคนเก่ง...คุณน้าบอกมา (เก่งตรงไหนค้า..หนูไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนเลยค่า หนูชอบทำของหนูอยู่แบบเดียวซะด้วย...จะทำได้ไหมเนี่ย:c) ด้วยความรักคุณน้าเป็นทุน เลยตกหลุมพลาง อุ๊ย-ตกปากรับคำที่จะทำให้ทันที
...ฟังจากน้ำเสียงแล้ว ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ดูเหมือนคุณน้าจะดีใจปนโล่งใจที่จะได้อะไรที่สมใจหวังแล้วทีนี้ ก็คงใช่ล่ะค่า เพราะความหนักใจมันถ่ายโอนมาที่หนูหมดแล้วนี่ค่ะ---
จะมัวปนไปใย ไม่มีประโยชน์ :[
คิด คิด คิด นึกว่าจะทำยังไงดีหว่า ไอ้กระเป๋าประมาณนี้เราก็ไม่เคยมีเคยใช้ และไม่เคยสนใจมันมาก่อนซะด้วยซี นั่งจ้องสมุดสเกตงานอยู่ครึ่งชั่วโมง มีภาพแบบกระเป๋ามั่วซั่วหาบทสรุปไม่ได้อยู่สามสี่แบบ วิ่งไปมุมหนังสือ (ตอนนั้นยังโลว์เทค ใช้คอมพิวเตอร์ม่ายเป็นค่า) รื้อ ๆ ๆ เปิดหาภาพของกระเป๋ากันอีกครึ่งค่อนวัน ถอนหายใจไปร่วมร้อยเฮือก เฮ้อๆๆ ..ม่ายไหวๆๆ ---เครียด ๆ ๆ
เฮ้อ ! ยิ่งเล่าถึงที่มาก็ยิ่งเครียด ดังนั้นไม่เล่าแล้ว เอาเป็นว่าหนึ่งเดือนผ่านไป---ท้าแด---ได้กระเป๋านามบัตรหน้าตาแบบนี้ออกมา ...หลังพายุท้องฟ้าย่อมสดใสเสมอ ^.^ หุหุหุ
.....................................................................................